Szukasz Porady?
Stała obsługa firm
Kancelaria w galerii
Adopcja zagraniczna
Adopcja zagraniczna jest uregulowana na gruncie prawa międzynarodowego poprzez regulacje Konwencji o prawach dziecka z 20 listopada 1989r., która po ratyfikacji przez Polskę, obowiązuje w naszym kraju od 7 lipca 1991r. Stosowne zmiany w tym zakresie w systemie prawa polskiego wprowadzono 1995r. tj. od wejścia w życie ustawy z 26 maja 1995r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 83, poz. 417).
Na wstępie dalszych rozważań należy wskazać, że adopcją zagraniczną jest nie tylko przysposobienie dzieci polskich przez cudzoziemców lub przysposobienie dzieci polskich przez obywateli polskich zamieszkałych za granicą.
Art. 1142 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wskazuje, że: „przysposobienie, które spowoduje zmianę dotychczasowego miejsca zamieszkania przysposabianego w Rzeczypospolitej Polskiej na miejsce zamieszkania w innym państwie, może nastąpić wówczas, gdy tylko w ten sposób można zapewnić przysposabianemu odpowiednie zastępcze środowisko rodzinne”.
Zasadniczym elementem który musi wystąpić żeby adopcja zagraniczna była możliwa jest wykazanie, że „tylko w ten sposób można zapewnić przysposabianemu odpowiednie zastępcze środowisko rodzinne”. Należy się przychylić do poglądu doktryny, który utożsamia powyższy zapis z tym, że adopcja zagraniczna może być brana pod uwagę po ustaleniu, że jest ona w konkretnym przypadku najbardziej odpowiednim sposobem, dzięki któremu zostanie zapewniona dziecku opieka.
W postępowaniu o adopcję zagraniczną decydujące znaczenie ma nadrzędny interes dziecka o którym mowa w art. 20 Konwencji o Prawach Dziecka, co potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 12 czerwca 1992r. (syg. akt III CZP 48/92). Ponadto wskazał, że „przysposobienie dziecka polskiego, związane z przeniesieniem do innego kraju, może nastąpić, jeżeli nie ma możliwości umieszczenia go na równorzędnych warunkach w rodzinie zastępczej lub adopcyjnej na terenie Polski”. Tym samym, wcześniej powinny być podjęte realne próby umieszczenia dziecka w krajowej rodzinie zastępczej lub adopcyjnej.
Przytoczony powyżej przepis wprowadza zasadę pierwszeństwa adopcji krajowej nad adopcją zagraniczną. Jednakże, ta zasada nie będzie miała zastosowania, gdy przysposabiający jest krewnym, powinowatym dziecka przysposabianego lub już wcześniej przysposobił brata lub siostrę tego dziecka. Wyjątek ten jest słusznym rozwiązaniem, ponieważ wskazuje, jak istotną kwestią jest utrzymywanie przez dziecko więzi rodzinnych.
Podsumowując, zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 5 lipca 2005 r., sygn. akt IV CSK 127/2006 - adopcja zagraniczna powinna być traktowana jako ultima ratio (środek ostateczny), to jednak nadrzędny interes dziecka, jego dobro, możliwość pełnego i harmonijnego rozwoju może wymagać, w konkretnym przypadku, odrzucenia zasady pierwszeństwa adopcji.
Agnieszka Dachowska
Szukasz porady prawnej?
Chcesz zlecić naszym prawnikom przygotowanie pisma lub prowadzenie sprawy?
Zobacz, jak wygląda nasza "Modelowa opinia prawna" i skorzystaj z formularza poniżej - wycena pytania zawsze jest bezpłatna.
Pracownicy PrawoDlaKazdego.pl pozostają do dyspozycji także w naszej Kancelarii, znajdującej się w Krakowie przy ulicy Lea 202A. Zadzwoń pod numer 609-709-999 i umów się na rozmowę z prawnikiem - zapraszamy na spotkanie.