Błąd medyczny - przedawnienie roszczeń

Na wstępie należy wskazać, iż problematykę przedawnienia roszczeń pod kątem odpowiedzialności cywilnej lekarza za błąd medyczny należy podzielić na dwie sytuacje. Pierwsza z nich to odpowiedzialność personelu medycznego jako następstwo uprzednio podpisanej z pacjentem umowy, z kolei druga sytuacja dotyczy odpowiedzialności  pracownika medycznego, która wynika z wyrządzenia szkody popełnionej na skutek czynu niedozwolonego.

Pierwsza z ww. sytuacji tj. odpowiedzialność personelu medycznego jako następstwo uprzednio podpisanej z pacjentem umowy, dotyczy przypadku kiedy lekarza i pacjenta łączy umowa cywilnoprawna na wykonywanie świadczeń zdrowotnych, a więc chodzi tu o problem niewłaściwego lub nienależytego wykonania zobowiązania. I w tej konkretnej sytuacji, zastosowanie będzie miał  termin przedawnienia roszczeń wynikający z zawartej uprzednio umowy i wynosi on - 10 lat.

Z drugą z wymienionych na wstępie sytuacji tj. odpowiedzialnością  pracownika medycznego, wynikającą z wyrządzenia szkody popełnionej na skutek czynu niedozwolonego,  będziemy mieli do czynienia częściej. W tym przypadku  lekarza i osobę, której dotyczy tzw. błąd medyczny nie łączy żaden stosunek zobowiązaniowy, a  roszczenie o odszkodowanie i zadośćuczynienie ma swoje źródło w popełnionym przez lekarza lub pielęgniarkę czynie niedozwolonym i w konsekwencji wyrządzoną pacjentowi szkodą. W tym casusie termin przedawnienia roszczeń będzie wynosił 3 lata. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego poszkodowany może w ciągu 3 lat, od kiedy dowiedział się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej naprawienia wystąpić z roszczeniem przeciwko zobowiązanemu.

Wobec powyższego istotny jest moment w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej naprawienia. Wskazać należy, iż w  orzecznictwie prezentowany jest pogląd, z którego wynika, że posiadanie wiadomości o szkodzie jako przesłanki koniecznej do dochodzenia odszkodowania zostaje już zrealizowane w chwili, w której poszkodowany wie o wystąpieniu szkody w ogóle, czyli gdy ma świadomość faktu powstania szkody, a jeszcze nie wie o jej wysokości i właśnie ta świadomość wystarcza do rozpoczęcia biegu przedawnienia. Z podobnym stanowiskiem można się spotkać w wyroku z 21 października 2011 r. Sąd Najwyższy (sygn. IV CSK 46/11) w którym Sąd Najwyższy zaprezentował stanowisko, zgodnie z którym o dowiedzeniu się o szkodzie można mówić wtedy, gdy poszkodowany zdaje sobie sprawę z ujemnych następstw zdarzenia wskazujących na fakt powstania szkody, gdy ma świadomość doznanej szkody.

Ratunek dla poszkodowanego stanowi § 2 art. 442¹ Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którym jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem 20 lat od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.  Dla ustalenia zaistnienia faktu zbrodni lub występku jako przyczyny szkody nie jest wymagane, by sprawca został skazany, bowiem sąd cywilny może dokonać w tym względzie własnych ustaleń dotyczących podmiotowych i przedmiotowych znamion przestępstwa, wedle reguł prawa karnego. Jednocześnie należy pamiętać, że wystąpienie na drogę postępowania sądowego z powództwem cywilnym wiąże się z koniecznością poniesienia kosztów sądowych i odpowiedzialnością za wynik postępowania.

PrawoDlaKazdego.pl