Czym jest pozew zbiorowy?

Ustawa o pozwie zbiorowym z dnia 17 lipca 2010 r. umożliwia grupie poszkodowanych wspólne wystąpienie do sądu i dochodzenie roszczeń jednego rodzaju. Pozew musi jednak zostać złożony przez minimum 10 osób. Maksymalna liczba nie została określona, w teorii zatem z pozwem zbiorowym może wystąpić grupa licząca nawet kilka tysięcy osób.

Pozew zbiorowy możemy składać w sprawach związanych ze złamaniem praw konsumenckich a także, gdy za sprawą niebezpiecznego produktu lub usługi poniesiemy szkodę  (z wyjątkiem dóbr osobistych, np. uszkodzenia ciała, czy też naruszenia dobrego imienia). W związku z powyższym, przedmiotem roszczenia może być działalność zarówno instytucji finansowej, sieci handlowej jak i innych usługodawców. Z pozwu zbiorowego mogą korzystać nie tylko konsumenci, ale także grupa przedsiębiorców, która np. pragnie dochodzić swoich praw w starciu z nieuczciwym konkurentem. Wielką zaletą tego rozwiązania są niskie koszty opłat sądowych – zaledwie 2 % wartości pozwu. Ponadto koszty te rozkładają się na wszystkich członków grupy.

Występując do sądu z pozwem zbiorowym dochodzić można zarówno roszczeń o charakterze materialnym jak i nie materialnym. Odszkodowania finansowe opiewać mogą na niewielkie lub bardzo pokaźne kwoty, z zastrzeżeniem że ich wysokość musi być jednakowa dla wszystkich członków grupy (określenie ryczałtowe). Można jednak podzielić grupę na poszczególne podgrupy – zależnie od stopnia poszkodowania i w ten sposób domagać się wypłaty odszkodowań o różnej wysokości. W przypadku, gdy grupie nie uda się dojść do porozumienia w tej sprawie, istnieje możliwość zwrócenia się do sądu z prośbą o ustalenie odpowiedzialności pozwanego.

Oprócz określenia wysokości roszczenia każdego z poszkodowanych, pozew zbiorowy powinien zawierać w swojej treści takie elementy jak:  wniosek o rozpoznanie sprawy w postępowaniu grupowym, oświadczenia każdego z członków grupy, na których deklarują chęć przystąpienia do niej oraz umowę z pełnomocnikiem, regulującą sposób wypłaty jego wynagrodzenia.

Łukasz Więckowicz