Czym jest umowa timesharingu?

Timesharing jest szczególnym rodzajem korzystania z budynków mieszkalnych albo ich części dla celów turystycznych. Istotą timesharingu jest uzyskanie prawa do korzystania z nieruchomości w określonym czasie, przy jednoczesnym założeniu, że w innych okresach prawo to przysługuje innym podmiotom.

Obecne regulacje dotyczące timesharingu wynikają z treści przepisów unijnych, które z kolei wymagają zbieżności regulacji w tym zakresie we wszystkich krajach UE. Celem co oczywiste, jest stworzenie takich warunków w świetle prawa, aby  dostępnym stało się korzystanie z tej formy wakacji poprzez przełamanie bariery językowej i prawnej.

Dlatego też regulacje dotyczące umowy timesharingu mogą różnić się w poszczególnych krajach, ale kwestie zasadnicze, takie jak obowiązek sporządzenia treści umowy w języku konsumenta, czy prawo odstąpienia od umowy co do zasady znajdą się w porządku prawnym każdego kraju unijnego. Co ważne, unijna dyrektywa wyraźnie wskazuje, że umowa timesharingu powinna być sporządzona w języku konsumenta.

Timesharing to jeden z nowszych trendów w turystyce, w Polsce to wciąż mało popularna forma spędzania wakacji. Czego obawiają się Polacy? Z pewnością wątpliwości budzą koszty, osobiste zaangażowanie w realizację umowy oraz zaufanie którym należy obdarzyć kontrahenta. Dla konsumenta istotnym wydaje się postanowienie, zgodnie z którym obietnice przedsiębiorcy powinny znaleźć się w prospekcie, który otrzyma przed zawarciem umowy oraz w treści samej umowy.

Łukasz Więckowicz