Dzieci wydziedziczonego mają prawo do zachowku.

Z przepisów prawa cywilnego wprost wynika, że dzieci osoby, która została wydziedziczona mają prawo  do zachowku po tym spadkodawcy, który wydziedziczył ich rodzica. Będą one mogły dochodzić swojego prawa nawet pomimo, że rodzic ten nadal żyje. Zasada ta jest częstą przyczyną sporów rodzinnych.

Przyczyna wydziedziczenia uprawnionego do zachowku powinna wynikać z treści testamentu. Spadkodawca, jeżeli wydziedzicza w  testamencie członka rodziny, który byłby powołany do spadku po nim z ustawy, może uczynić to z kilku powodów. Podstawą wydziedziczenia będzie uporczywe i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego działanie wbrew woli spadkodawcy, dopuszczenie się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci lub uporczywe nie dopełnianie względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych. Wydziedziczenie dotyczy jednak konkretnej osoby, nie obejmuje już jej zstępnych (dzieci). W przypadku nie dopełniania obowiązków rodzinnych przez wydziedziczonego, może się zdarzyć tak, że i jego rodzina nie utrzymywała kontaktów ze spadkodawcą, nie realizując tym samym obowiązków rodzinnych.

W pewnych szczególnych sytuacjach dopuszczalne jest zmniejszenie należności z tytułu zachowku na podstawie klauzuli zasad współżycia społecznego. Prawa osoby uprawnionej do zachowku służą realizacji obowiązków moralnych spadkodawcy wobec rodziny, ale nie można pominąć również obowiązków uprawnionego wobec spadkodawcy.

Joanna Gaik