Rozwód...z orzeczeniem o winie czy bez?

W pozwie rozwodowym powód ma możliwość wnoszenia o rozwiązanie małżeństwa z orzekaniem lub z zaniechaniem orzekania o winie małżonka.

Z punktu widzenia praktycznego, pozew o rozwód bez ustalenia, który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia, przyczyni się niewątpliwie do możliwie szybkiego orzeczenia rozwodu, oczywiście pod warunkiem, że drugi małżonek również taki wniosek złoży. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.  Ponadto strony oszczędzą sobie prowadzenia sporu przed sądem i nie będą zmuszone ujawniać prywatnych szczegółów swojego małżeństwa. W skutek nieorzekania o winie małżonek rozwiedziony, który ewentualnie znajdzie się w przyszłości w niedostatku, będzie mógł żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego, dostarczania środków utrzymania, w zakresie odpowiadającym swoim usprawiedliwionym potrzebom oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym byłego małżonka. Roszczenie to wygasa w razie zawarcia przez małżonka żądającego alimentów nowego małżeństwa, a ponadto co do zasady z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu. 

W pewnych okolicznościach wniosek o orzeczenie winy drugiego małżonka, jest jak najbardziej uzasadniony. Jeżeli małżonek dopuszcza się zachowania sprzecznego z prawem lub z zasadami współżycia społecznego i  zostanie uznany przez sąd za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociągnie za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.  Orzeczenie winy może mieć także istotne znaczenie w kwestii podziału majątku dorobkowego małżonków. Małżonek niewinny rozpadu pożycia, może żądać nierównego podziału majątku wspólnego, uwzględniając stopień, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku.

Joanna Gaik