Usprawiedliwianie nieobecności w pracy

Nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy może prowadzić do ukarania pracownika łącznie ze zwolnieniem dyscyplinarnym. Warto zatem wiedzieć kiedy, jak i w jakim terminie należy zawiadomić o tym pracodawcę.

Pracownik ma obowiązek zawiadomić pracodawcę o przyczynie nieobecności i planowanej dacie powrotu niezwłocznie, jednakże nie później niż w ciągu 2 dni. Przekroczenie dwudniowego terminu nie jest jeszcze powodem do zwolnienia pracownika, może jednak skutkować odpowiedzialnością porządkową i uprawnieniem pracodawcy do wymierzenia kary upomnienia bądź nagany. Nie powinien jednak tego robić, gdy niedotrzymanie terminu jest usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami. Może to być zwłaszcza obłożna choroba połączona z brakiem lub nieobecnością domowników. Po ustaniu tych przyczyn również obowiązuje dwudniowy termin do zawiadomienia o nieobecności. Aby przyczyna nieobecności w pracy była usprawiedliwiona musi być przewidziana w rozporządzeniu w sprawie usprawiedliwiania nieobecności w pracy, jako uniemożliwiająca pracownikowi stawienie się do pracy i jej świadczenie. Najczęstszą przyczyną nieobecności jest choroba pracownika, która musi być potwierdzona zwolnieniem lekarskim. 

Aby ułatwić pracownikowi zawiadomienie pracodawcy o przyczynie nieobecności, prawodawca dopuścił zawiadomienie osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową.

Weronika Komsta