WSA: choroba dziecka usprawiedliwia nieobecność bezrobotnego w urzędzie pracy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim rozpatrzył skargę mieszkanki Gorzowa w kwestii utraty przez nią statusu osoby bezrobotnej, którego to w marcu 2013 r. pozbawił ją starosta. Przyczyną orzeczenia o utracie statusu osoby bezrobotnej był fakt niestawiennictwa strony w Powiatowym Urzędzie Pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomienie organu w terminie 7 dni o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa.

Od tej decyzji kobieta wniosła odwołanie do wojewody wskazując, że w dniu w którym miała się stawić w urzędzie w celu zwrotu skierowania do pracy, nie mogła tego zrobić przez wzgląd na chorobę swojego dziecka, wskazała nadto, że jej spotkanie z przedstawicielem zakładu pracy, którego dotyczyło skierowanie do pracy miało miejsce już  po godzinach urzędowania PUP, dlatego w tym dniu zwrot skierowania nie był możliwy.

Wojewoda nie podzielił stanowiska skarżącej i utrzymał decyzję starosty w mocy. W uzasadnieniu, podkreślił, że w dniu rejestracji skarżąca jako osoba bezrobotna, została pouczona o konsekwencjach niezgłoszenia się do urzędu na wyznaczoną wizytę, w tym również w celu rozliczenia się ze skierowania do pracy. Podaną przez stronę przyczynę niestawiennictwa w PUP w dniu 22 marca 2013 r. organ odwoławczy nie uznał za przyczynę usprawiedliwiającą niestawiennictwo. Organ odwoławczy stwierdził, że choroba może zostać uznana za przyczynę obiektywną i niezależną od strony oraz może stanowić usprawiedliwienie, jeżeli bezrobotny przedstawi w terminie 7 dni dokument potwierdzający fakt, czyli zaświadczenie lekarskie. Organ stwierdził, że w aktach sprawy znajdowało się pouczenie, że bezrobotna powinna informować o sytuacji w której sprawuje opiekę nad chorym członkiem rodziny. Ponieważ strona nie dostarczyła wymaganego zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego chorobę dziecka i konieczność sprawowania nad nim opieki, brak jest podstaw do usprawiedliwienia niestawiennictwa strony w PUP w wyznaczonym terminie.

W skardze do WSA skarżąca przytoczyła argumenty podniesione w odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji, nadto podała że w dniu 22 marca 2013 r. przeszła zabieg lekarski, po którym ze względu na złe samopoczucie, nie stawiła się w PUP.

WSA zwrócił uwagę, że niestawiennictwo w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie może, ale nie musi skutkować pozbawieniem statusu osoby bezrobotnej. Jeżeli w terminie do 7 dni strona powiadomi organ o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa, brak jest przesłanki do orzeczenia wobec niej o utracie statusu osoby bezrobotnej. Natomiast z akt sprawy wynika, że w dniu 28 marca 2013 r. skarżąca złożyła w siedzibie organu oświadczenie, w którym podała, że ze względu na chorobę dziecka nie stawiła się w dniu 22 marca 2013 r. w PUP.

Zdaniem sądu zauważyć trzeba, że przepis (art. 33 ust. 4 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienie i instytucjach rynku pracy) nie wymaga od strony udowodnienia okoliczności usprawiedliwiającej niestawiennictwo, nadto nie wymaga nawet jej uprawdopodobnienia. Przepis nakłada jedynie na stronę obowiązek powiadomienia organu, przy czym udzielenie stosownych informacji powinno nastąpić w terminie do 7 dni. Zdaniem sądu w wypadku powoływania się przez osobę bezrobotną na okoliczność choroby jako powodu niestawiennictwa w wyznaczonym terminie, nie ma podstaw do żądania przedstawienia na tę okoliczność zaświadczenia lekarskiego.

Skoro zaś choroba to uzasadniona przyczyna niestawiennictwa, a skarżąca dopełniła ciążącego na niej obowiązku, bowiem w dniu 28 marca 2013 r. złożyła w organie pisemne oświadczenie, w którym podała przyczynę niestawiennictwa w dniu 22 marca 2013 r., zaskarżona decyzja oraz decyzja ją poprzedzająca wydane zostały z naruszeniem przepisów prawa materialnego. WSA zatem decyzje te uchylił i wskazał, że nie podlegają wykonaniu.

(Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 września 2013 r. sygn. akt. II SA/Go 636/13)

Piotr Bryndal