Alimenty przed urodzeniem dziecka.

Artykuł 142 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewiduje szczególne uprawnienie dla kobiety, która spodziewa się dziecka z mężczyzną, który nie jest jej mężem. W takiej sytuacji matka może żądać, ażeby mężczyzna ten jeszcze przed urodzeniem się dziecka wyłożył odpowiednią sumę pieniężną na koszty utrzymania matki przez trzy miesiące w okresie porodu oraz na koszty utrzymania dziecka przez pierwsze trzy miesiące po urodzeniu. Przyznanie tych środków jest związane z faktem, że kobieta podczas porodu ma mniejsze możliwości zarobkowe. Sama ciąża zaś wiąże się z różnymi, dodatkowymi wydatkami, w których powinien partycypować ojciec dziecka. Dlatego też termin i sposób zapłaty sumy na matkę i dziecko określa sąd. Przyznana kwota powinna odpowiadać pełnym kosztom utrzymania matki dziecka i dziecka. Kwota ustalona na dziecko może być wypłacona jeszcze przed jego urodzeniem. W dodatku mężczyzna jest zobowiązany do wyłożenia „odpowiedniej sumy”, nie są to zatem świadczenia okresowe. Obowiązek przewidziany w art. 142 k.r.o. ma charakter alimentacyjny.

Tryb dochodzenia tych roszczeń następuje na podstawie art. 754 Ustawy Kodeks postępowania cywilnego.

Sytuacje w których ojcowie chcąc uniknąć płacenia alimentów zaprzeczają swojemu ojcostwu nie należą do rzadkości. Prawo przewiduje jednak szczególny instrument, który pozwala kobiecie uzyskać pomoc finansową od mężczyzny. Wystarczy bowiem, że ojcostwo zostanie uprawdopodobnione (innymi słowy wykazane zostanie, że mężczyzna ten jest ojcem najbardziej prawdopodobnym). Celowi temu służy m.in. przewidziane w art. art. 85 § 1 k.r.o. domniemanie, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka.

Orzeczeniu o alimentach sąd nada z urzędu rygor natychmiastowej wykonalności i klauzulę wykonalności.

Maksymilian Szeląg-Dylewski