Pozwy o ochronę dóbr osobistych za "polskie obozy zagłady".

Mieszkająca w Polsce była więźniarka obozu koncentracyjnego w Potulicach (podobóz Stutthofu) wystąpiła z powództwem o ochronę dóbr osobistych przeciwko wydawcy niemieckiego tygodnika Focus, w związku z użyciem przez czasopismo sformułowania polski obóz zagłady. Powódka domaga się sprostowania i przeprosin, a także zakazu używania takich sformułowań w przyszłości. Pozew wpłynął do Sądu Okręgowego w Olsztynie.

To drugi pozew w takiej sprawie wytoczony przez obywatela polskiego niemieckim mediom. Przed Sądem Okręgowym w Warszawie wciąż nie została rozstrzygnięta precedensowa sprawa wytoczona przez wnuka polskich więźniów obozów koncentracyjnych przeciwko wydawcy dziennika Die Welt, na którego łamach również pojawiły się sformułowania polskie obozy.

Powodowie podają, że w związku z użyciem sformułowania polski obóz doznali krzywdy oraz naruszone zostały ich dobra osobiste związane z godnością i tożsamością narodową. Wspomniane dobra nie są expresis verbis wymienione w art. 23 kodeksu cywilnego, jednak przepis ten nie zawiera ani definicji ani wyczerpującego katalogu dóbr osobistych, a jedynie ich przykładowe wyliczenie. Zbigniew Radwański, nieżyjący już wybitny prawnik i współtwórca obowiązującego Kodeksu cywilnego, określił dobra osobiste jako "uznane przez system prawny wartości  obejmujące fizyczną i psychiczną integralność człowieka, jego indywidualność oraz godność i pozycję w społeczeństwie, co stanowi przesłankę samorealizacji osoby ludzkiej". Nie ulega wątpliwości, że ewentualne uznanie, iż sformułowania polskie obozy naruszają dobra osobiste osób fizycznych, uruchomi lawinę podobnych spraw przed polskimi sądami. Na rozstrzygnięcia przyjdzie nam jednak jeszcze poczekać.

Joanna Groniak