Obowiązek pomocy obdarowanego dla darczyńcy.

Zgodnie z prawem, obdarowany ma obowiązek pomocy dla darczyńcy, w granicach uzyskanego dzięki niemu i nadal istniejącego wzbogacenia. Obowiązek ten w pierwszej kolejności dotyczy dostarczenia darczyńcy środków wymaganych mu do utrzymania. Środki te powinny odpowiadać jego usprawiedliwionym potrzebom albo służyć wypełnieniu ustawowych obowiązków alimentacyjnych. Według panującego w doktrynie poglądu, usprawiedliwione potrzeby kształtują się na podstawie indywidualnych cech osoby, która ich wymaga. W szczególności są one związane z  wiekiem, płcią, stanem zdrowia, czy pozycją społeczną danej osoby.

Kodeks Cywilny przewiduje możliwość zwolnienia się od obowiązku dostarczania darczyńcy środków na utrzymanie. W tym celu należy zwrócić mu pełną wartość wzbogacenia. W przypadku, gdy w chwili zgłoszenia przez darczyńcę żądania dostarczania mu środków na utrzymanie, obdarowany nie jest już wzbogacony, to nie ma możliwości nałożenia na niego obowiązku, o którym mowa wyżej.  Należy jednak pamiętać, że nie jest możliwe zwolnienie się od tego obowiązku, gdy obdarowany liczył się z obowiązkiem pomocy darczyńcy, a mimo to wyzbył się korzyści uzyskanej.

Obdarowany ma możliwość wyboru, czy będzie uzyskane wzbogacenie zwracał jednorazowo, czy będzie spełniał to świadczenie okresowo. Przy zwrocie rzeczy jednorazowo, można to uczynić w formie fizycznej jak i za pomocą zapłaty wartości majątkowej przedmiotu.

Łukasz Więckowicz