Fiskus: umowa wspólników co do zysków nie wiąże organów skarbowych.

Skarbówka twierdzi, że umowa spółki powinna ustalać takie warunki podziału profitów, jakich należy oczekiwać od osób niepowiązanych. W wypadku, gdy np. osobie, która wnosi dużo kapitału a przypada mały udział w zysku (gdy jednocześnie wszyscy wspólnicy są ze sobą powiązani kapitałowo), organ podatkowy może pominąć postanowienia umowne i określić daninę w wyższej wysokości.

Taki pogląd w interpretacji podatkowej przedstawiła poznańska Izba Skarbowa (nr ILPB4/423-93/12/13-S/MC).

W argumentacji Organ powołał się na art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w której to została unormowana ochrona interesów fiskalnych wierzyciela podatkowego przed erozją podstawy opodatkowania na skutek zawierania przez podmioty pozostające ze sobą w szczególnych związkach relacji, których warunki odbiegają od wolnorynkowych, tj. odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane. 

Tym samym zgodnie ze stanowiskiem Izby Skarbowej „koszty uzyskania przychodów, a w konsekwencji dochód podlegający opodatkowaniu lub strata podatkowa Spółki mogą zostać określone w oparciu o art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przyczyną tego stanu rzeczy są powiązania istniejące pomiędzy Wnioskodawcą (komplementariuszem Sp. k.), a pozostałymi wspólnikami Sp. k. - komandytariuszami, będącymi osobami fizycznymi oraz spółkami, w tym zagranicznymi, posiadającymi łącznie 100% udziałów we Wnioskodawcy. Przy czym, ocena czy istnieją przesłanki do skorzystania z uprawnień wynikających z tej regulacji należy do organów podatkowych i organów kontroli podatkowej”. 

Bartłomiej Kudlik