O tym, czy prowadzimy działalność gospodarczą decydują przesłanki obiektywne.

O tym, czy dana aktywność podatnika jest działalnością gospodarczą, decydują obiektywne przesłanki, a nie jego subiektywne odczucie. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 29 maja 2013 r. (I SA/Ol 167/13).

Cały spór jest istotny w kontekście powstania odpowiedzialności podatkowej u podatnika z tytułu VAT. Generalną zasadą jest, że podatek od towarów i usług muszą uiszczać wyłącznie osoby z tytułu dokonywania działalności gospodarczej.

Zgodnie z  art. 15 ustawy o podatku VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,  bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. 

Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. 

Tym samym, aby określić czy dany podatnik prowadzi działalność gospodarczą należy oprzeć się na obiektywnych-zewnętrznych przesłankach zachowania podatnika np. ilość dokonywanych transakcji, nakłady czasowe i materialne na przedsięwzięcie itp., tak aby określić czy dana osoba wykonuje owe czynności bez względu na ich cel lub rezultat i czy są one dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dlatego organy podatkowe lub sam podatnik, w ramach postępowania kontrolnego które ma określić czy dany podatnik wykonywał działalność gospodarczą i przez to powinien odprowadzić podatek VAT, nie może powoływać się na swoje subiektywne odczucia czy „osobisty” stosunek do dokonywanych czynności.  

Bartłomiej Kudlik