Projekt nowelizacji ustawy o transporcie krajowym

Z uwagi na konieczność dostosowania prawa krajowego do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 181/2011, którego przedmiotem są prawa pasażerów w transporcie autobusami lub autokarami, 12 listopada 2014 r. Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o transporcie drogowym i niektórych innych ustaw, która to reguluje powyższą kwestię na poziomie polskiego prawa krajowego. Przepisy rozporządzenia obowiązują bezpośrednio wszystkie kraje członkowskie UE już od 1 marca ubiegłego roku, jednak zmiana polskich przepisów jest konieczna dla zapewnienia spójności regulacji i niesprzeczności między prawem unijnym a prawem krajowym.

W projekcie uregulowane są takie kwestie jak pomoc osobom niepełnosprawnym, sankcje za nieprzestrzeganie przepisów przez przewoźników oraz zasady i tryb wnoszenia oraz rozpatrywania skarg pasażerów. Jeśli chodzi o organ właściwy do rozpatrywania skarg wniesionych z powodu niewłaściwego wykonywania obowiązków przewoźnika, będzie nim organizator publicznego transportu drogowego i  organ wydający zezwolenia w międzynarodowym transporcie drogowym. W przypadku skarg wpływających na osoby zarządzające dworcem autobusowym z powodu ich nieodpowiedniego zachowania, organem właściwym do rozpoznania skargi będzie natomiast marszałek województwa. To samo dotyczy skarg kierowanych pod adresem pośredników turystycznych lub organizatorów turystyki, które również rozpatrzy marszałek województwa. Inaczej będzie jednak w sytuacji, gdy dworzec będzie własnością samorządu województwa, w tej sytuacji bowiem skargi rozpatrywać będzie wojewoda.

Jeśli natomiast okaże się, że ww. podmiot, tj. przewoźnik drogowy, podmiot zarządzający dworcem, pośrednik turystyczny lub organizator turystyki nie przestrzega obowiązujących przepisów prawa, projekt stanowi, że sankcja karna za taki czyn może wynieść nawet 30 tysięcy złotych.

Osobnym zagadnieniem jakie normuje projekt zmiany obecnie obowiązującej ustawy, jest kwestia dostosowania dworców do potrzeb osób niepełnosprawnych. Zgodnie z projektem, 21 dworców ma funkcjonować jako wyznaczone do udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej. Zapewni to działanie przynajmniej jednego takiego dworca w każdym województwie. Mają one być zamieszczone w specjalnym wykazie, prowadzonym przez ministra do spraw transportu. To, które dworce zostaną wyznaczone jako terminale świadczące pomoc niepełnosprawnym, zależeć będzie od spełnienia określonych w projekcie kryteriów, mi. in. takich jak własność jednostki samorządu terytorialnego, usytuowanie w mieście liczącym co najmniej 50 tys. mieszkańców, obsługa przez dworzec ponad 500 tys. pasażerów w ciągu roku. Decydujące będzie jednak odpowiednie dostosowanie dworca, aby odpowiadał standardom unijnym w tym zakresie – co będzie wchodziło w zakres zadań własnych gminy. Pieniądze na ten cel uzyskiwane będą poprzez wpływy z opłat pobieranych od operatorów lub przewoźników drogowych  przez właścicieli dworców. Aby uzyskać wpis do rejestru dworców wyznaczonych do udzielenia pomocy niepełnosprawnym, konieczne będzie złożenie przez jednostkę samorządu terytorialnego wniosku do ministra właściwego d.s. transportu. Wniosek ten będzie podlegał weryfikacji ministra, której pozytywny wynik skutkował będzie wpisem do rejestru. Sam wpis to jednak nie wszystko, dworce podlegać będą bowiem kontroli pod względem tego, czy dalej spełniają wymagane kryteria do figurowania w wykazie. Jeśli wynik przeprowadzonej kontroli będzie negatywny, dworzec zostanie z wykazu wykreślony.

Teraz projekt ustawy nowelizującej czekają dalsze prace ustawodawcze. Pamiętajmy, że na razie mówimy cały czas o „projekcie" nowelizacji.

Karolina Wąsikowska