Przedawnienie umyślnej szkody wyrządzonej pracodawcy – orzeczenie SN.

Standardowy 3-letni termin przedawnienia roszczeń nie odnosi się do szkód umyślnie wyrządzonych pracodawcy przez pracownika – orzekł Sąd Najwyższy (sygn. I PK 277/12). Tym samym przesądził, że pracownik skazany prawomocnym wyrokiem sądu może być ścigany przez pracodawcę przez 20 lat.

Sprawa będąca podstawą tego orzeczenia dotyczyła wyłudzenia przez pracownika od kontrahentów firmy zatrudniającej go różnych towarów, za które nie płacił wymaganych należności. W efekcie tego właściciel firmy musiał sam spłacić oszukanych kontrahentów. W wytoczonej sprawie karnej pracownik został prawomocnie skazany za oszustwa, a ponadto pracodawca wystąpił przeciwko niemu na drogę sądową z roszczeniem o naprawienie szkody jaką poniósł wypłacając należności kontrahentom.

Orzeczenia sądów I i II instancji były oczywiście korzystne dla pracodawcy, ale pracownik wniósł sprawę do SN podnosząc zarzut przedawnienia, który w przypadku roszczeń pomiędzy pracownikiem i pracodawcą wynosi 3 lata, a tu minęło już 9.

Szkoda powstała w wyniku przestępstwa, gdzie pokrzywdzone zostały osoby trzecie – kontrahenci. Pracodawca naprawiając szkodę uzyskał automatycznie prawo do roszczenia regresowego przeciwko pracownikowi, ponieważ regulując cudzy dług sam poniósł szkodę. SN słusznie jednak zauważył, że w przypadku gdy szkoda wynika z przestępstwa stwierdzonego prawomocnie, zastosowanie powinny znaleźć przepisy prawa cywilnego regulujące takie sytuacje, a nie przepisy prawa pracy. Te ostatnie nie mają bowiem zastosowania do szkód umyślnie wyrządzonych pracodawcy przez pracownika. Przyjmując taką optykę, zarzut przedawnienia musi zostać oddalony, gdyż zgodnie z właściwymi przepisami prawa cywilnego jeśli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o jej naprawienie ulega przedawnieniu z upływem 20 lat od dnia popełnienia przestępstwa. 

Paweł Chrząszcz