Szukasz Porady?
Stała obsługa firm
Kancelaria w galerii
Tymczasowo aresztowany powinien mieć kontakt telefoniczny z obrońcą.
Rzecznik Praw Obywatelskich zwróciła uwagę na kwestię braku możliwości kontaktu telefonicznego z obrońcą osób wobec których zastosowano środek zapobiegawczy w formie tymczasowego aresztowania. Podczas wizytacji prowadzonych w ramach funkcji Krajowego Mechanizmu Prewencji wykazano, iż uniemożliwianie korzystania przez tymczasowo aresztowanych z możliwości porozumiewania się telefonicznego z obrońcami zostało stwierdzone we wszystkich wizytowanych placówkach. Wskazany problem jest sygnalizowany przez Rzecznika od 2008 r w kolejnych raportach rocznych. Praktyka ta poparta została stanowiskiem Dyrektora Generalnego Służby Więziennej.
Jeżeli przyjrzymy się dokładnie przepisom, pojawia się budząca wątpliwości nieprecyzyjność. Zgodnie z art. 217c kodeksu karnego wykonawczego tymczasowo aresztowany nie może korzystać z aparatu telefonicznego oraz innych środków łączności przewodowej i bezprzewodowej. Tymczasem na podstawie art. 215 § 1 tegoż samego kodeksu, aresztowany ma prawo do porozumiewania się z obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem albo radcą prawnym podczas nieobecności innych osób, a także korespondencyjnie. Przepisy nie precyzują, czy prawo do porozumiewania się zawiera w sobie dyspozycję do możliwości porozumiewania się telefoniczne.
W związku z istniejącą niejasnością oraz stanowiskiem Ministerstwa Sprawiedliwości, które konsekwentnie wskazywało, iż zapis art. 217 c kkw nie dotyczy kontaktów tymczasowo aresztowanych z obrońcą, RPO postanowił rozstrzygnąć tą sprawę przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Wystąpieniem z 15 listopada 2013 roku Rzecznik Praw Obywatelskich Irena Lipowicz zwróciła się z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego o kontrolę zgodności art. 217c kkw w zakresie, w jakim wyłącza możliwość telefonicznego porozumiewania się tymczasowo aresztowanego z obrońcą, jest z zgodny z art. 42 ust. 2 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji. Kwestionowanemu przepisowi zarzucana jest nadmierna represyjność w zakresie braku kontaktu telefonicznego z obrońcą, a przez to ograniczenie prawa do obrony.
Wskazać należy za wcześniejszym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego, iż prawo do obrony musi być także zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny, a nie iluzoryczny i abstrakcyjny (zob. wyrok TK z 28 listopada 2007r., sygn. K 39/07). Natomiast wypracowana przez organy Służby Więziennej praktyka prowadzi do całkowitego pominięcia art. 215 k.k.w. w odniesieniu do kontaktów telefonicznych, co nie znajduje uzasadnienia w poglądach doktryny i stanowisku Ministerstwa Sprawiedliwości.
Jak wskazał RPO w uzasadnieniu wniosku, biorąc pod uwagę utrwaloną i jednolitą praktykę uznać należy, że art. 217c k.k.w, w zakresie w jakim wyłącza możliwość telefonicznego porozumiewania się tymczasowo aresztowanego z obrońcą jest niezgodny z zasadami wyrażonymi w Konstytucji.
Maciej Stępień
Szukasz porady prawnej?
Chcesz zlecić naszym prawnikom przygotowanie pisma lub prowadzenie sprawy?
Zobacz, jak wygląda nasza "Modelowa opinia prawna" i skorzystaj z formularza poniżej - wycena pytania zawsze jest bezpłatna.
Pracownicy PrawoDlaKazdego.pl pozostają do dyspozycji także w naszej Kancelarii, znajdującej się w Krakowie przy ulicy Lea 202A. Zadzwoń pod numer 609-709-999 i umów się na rozmowę z prawnikiem - zapraszamy na spotkanie.