UOKiK: windykator nie postraszy detektywem.

W dobie powszechniej konsumpcji splecionej dodatkowo z czasem kryzysu prawdziwe żniwo mają firmy windykujące długi. Tymczasem praca windykatorów budzi szereg kontrowersji z uwagi na powszechne stosowanie praktyk będących na granicy lub w jawnej - bardziej lub mniej - sprzeczności z prawem. W szczególności firmy windykacyjnie nie mogą zastraszać oraz stosować niedozwolonego nacisku na konsumentów celem przymuszenia ich do zapłaty długu.

Nieprawidłowości w działaniu firm windykacyjnych można zgłaszać do rzeczników praw konsumenta oraz Prezesowi Urzędu Konkurencji i Konsumentów. Po otrzymaniu jednej z takich skarg, a mianowicie skargi konsumentki z Wodzisławia w czerwcu 2013 r. UOKiK wszczął postępowanie przeciwko spółce Ultimo z Wrocławia, będącej jedną z firm windykacyjnych.

W toku postępowania stwierdzono, że od początku 2012 r. do końca maja 2013 r. spółka wysłała ponad 186 tys. zastraszających listów windykacyjnych. Urząd przeanalizował korespondencję kierowaną do dłużników, w szczególności wezwania do zapłaty w których znajdowała się informacja, że: „działająca na zlecenie Ultimo SA firma detektywistyczna „de facto Agencja Detektywistyczna Haras i Adamczyk Sp. j.” przeprowadzi w miejscu pracy oraz w miejscu zamieszkania dłużników (konsumentów) wywiady środowiskowe zmierzające do ustalenia posiadanych składników majątku ruchomego i nieruchomości, sporządzi na tę okoliczność odpowiednią dokumentację zdjęciową oraz w rozmowach z sąsiadami i współpracownikami poczyni ustalenia co do stopnia wywiązywania się z zobowiązań majątkowych i wiarygodności dłużnika w stosunkach majątkowych”.

Według Prezes Urzędu, celem takich działań było zastraszanie, wywieranie niedozwolonej presji na dłużniku i wywołanie u niego obawy przed pogorszeniem jego opinii u pracodawcy i wśród sąsiadów.

W skutek tak poczynionych ustaleń Prezes UOKiK uznała, że takie działania spółki Ultimo naruszały art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. Nr 171, poz. 1206), a przez to stanowiły również praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, określoną w art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.

Przedsiębiorca uniknął kary finansowej, bowiem zobowiązał się do zaniechania nieuczciwych praktyk w postaci wysyłania klientom takich informacji oraz wykonywania wymienionych tam czynności. Na firmie spoczywa obowiązek zaniechania wszelkich naruszeń prawa.

Co znamienne jednak, to nie pierwszy raz kiedy UOKiK zainteresował się działalnością firmy Ultimo. Już w 2007 roku spółka była przedmiotem postępowania, w efekcie którego Ultimo ukarano znaczną karą finansową. Podstawą ówczesnej decyzji Prezesa UOKiK było między innymi także to, że firma informowała dłużników o możliwej interwencji „Grupy Windykacji Terenowej”, która miała przeprowadzać windykację bezpośrednio w miejscu zamieszkania dłużników. Jak wówczas informowała spółka, działanie windykatora terenowego miało spowodować szybkie i sprawne wyegzekwowanie długu.

(Decyzja z dnia 30 sierpnia 2013 nr RWR 25/2013; Decyzja z dnia 31 grudnia 2007 nr 23/2007)

Piotr Bryndal