Ustawa o pozwach grupowych, czyli gdzie te ułatwienia?

Przyjęta trzy lata temu ustawa o pozwach grupowych miała w założeniu ustawodawcy w znacznym stopniu ułatwić dochodzenie roszczeń kierowanych przez konsumentów i przedsiębiorców wobec instytucji i firm w zakresie np. produkcji wadliwych urządzeń czy też szkodliwych leków.

Na chwilę obecną, realizacja tych postulatów wydaje się jednak trudna do osiągnięcia – wyraźnie widać to na przykładzie pozwu przeciwko ZUS, złożonego przez drobnych przedsiębiorców ściganych za to, że zawieszali działalność i okresowo nie płacili składek.

Przedsiębiorcy zgodnie twierdzą, że zawieszenie działalności nastąpiło po kolejnych rozmowach z pracownikami ZUS-u, którzy dokładnie wyjaśniali jak to zrobić zgodnie z prawem. Po kilku latach ZUS zmienił interpretację przepisów, zwracając się jednocześnie do przedsiębiorców z obowiązkiem zwrotu „zaległych składek”, wraz z karnymi odsetkami. Wielu doprowadził tym do ruiny. Stołeczny sąd, zgodnie z ustawą o pozwach grupowych sprawdzał najpierw, czy pozew w ogóle jest dopuszczalny. Zdumienie może budzić w tym przypadku okres czasu, jaki potrzebował sąd na podjęcie decyzji w tym przedmiocie – jeden rok!

Ostatecznie w ocenie sądu, pozew nie spełnia warunku takiego samego lub podobnego stanu faktycznego dla wszystkich pokrzywdzonych. Inaczej mówiąc  – jeśli nawet, jak twierdzą przedsiębiorcy, ZUS ich dezinformował, to każdego inaczej. Sąd Apelacyjny podtrzymał tę decyzję. Przedsiębiorcy rozważają skargę do Sądu Najwyższego.

Łukasz Więckowicz