Wypłata i kredyt w tej samej walucie.

Od 1 lipca 2014 r. kredyty hipoteczne mogą być udzielane tylko w walucie, w jakiej kredytobiorca otrzymuje wypłatę. Oznacza to, że przeciętny Polak nie będzie mógł już zadłużać się w euro czy frankach szwajcarskich. Z drugiej jednak strony, zarabiający w walucie obcej uzyska kredyt tylko w tej walucie.

Zasada zgodności waluty kredytu z walutą najwyższego dochodu postulowana była przez Komisją Nadzoru Finansowego w Rekomendacji S, dotyczącej dobrych praktyk w zakresie zarządzania ekspozycjami kredytowymi zabezpieczonymi hipotecznie. Rekomendacja nr 6 mówi wyraźnie, że bank powinien wyeliminować ryzyko walutowe klienta detalicznego poprzez zapewnienie w odniesieniu do nowo udzielanych kredytów pełnej zgodności waluty ekspozycji i przychodów, z których będzie ona spłacana.

Wprowadzenie powyższych zasad oznacza w praktyce, że część osób nie będzie mogła zaciągnąć kredytu złotówkowego, a część w ogóle straci możliwość uzyskania jakiegokolwiek kredytu w Polsce. Chodzi tu przede wszystkim o osoby zamieszkałe na terenach przygranicznych i pracujące poza obszarem RP oraz pracowników, którzy z racji wykonywania swojego zawodu otrzymują wynagrodzenie w walucie obcej (np. marynarze, pracownicy międzynarodowych firm). Wbrew pozorom problem jest dość istotny, ponieważ nawet gdy otrzymujemy wynagrodzenie w walucie euro, to kredyt też musi być udzielony w euro, a te póki co są dosyć drogie ze względu na marże sięgające nawet wysokości 5 punktów procentowych. Poza tym dostępność tych kredytów jest mocno ograniczona.

Kierunek emigracji zarobkowej znacznej części Polaków jest powszechnie znany, więc „konia z rzędem” temu, kto wskaże łatwo dostępny i niezbyt kosztowny kredyt hipoteczny w funtach brytyjskich. Pomijam tu już całkowicie taką „egzotykę” jak korona norweska.

Paweł Chrząszcz